Hampir setahun tak bagi input dalam blog ni. Tiada idea nak tulis apa kot. Sebab Leen lebih tertarik dgn instagram. Tapi bila rewind step by step macam hidup Leen sebelum dapat tahu Leen pregnantkan Al-Fateeh ialah dengan blog-ing. Banyak dapat group support daripada 'strangers' yang membuatkan bersemangat untuk TTC lepas tu berkongsi cerita dan pengalaman TTC. Jadi sekarang kena aktif blog-ing semula.
Sebenarnya nak cerita pasal "My TTC Journey" . Ye betul. Tak akan putus asa untuk berusaha mendapatkan apa yang di idamkan itu yakni membesarkan ANAK. TAPI kalau xdapat rezeki anak mcm mana? Apa perancangan awak Leen?
Ramai yang cadangkan ambil anak angkat. Tapi apabila fikir sedalam2nya hingga ke akar umbi, kenapa pula nk ambil anak angkat sedangkan Leen pernah ada anak yg cukup sempurna pembentukkannya dalam rahim Leen hasil benih yang sihat si suami.
Jadi itu tidak mungkin menjadi plan B untuk kami berdua, jika ditakdirkan tidak punya rezeki membesarkan anak dibumi Allah ini. Plan B mungkin kami akan immigrate. IMMIGRATE? Bunyi xmasuk akal tp inilah jalan yang terbaik kami rasa. Distance ourselves from family and friends. Tp knape nk pula nk get distance dgn org yg disayangi? Jawapanya : sukar nk gambarkan. Ia adalah sejenis satu sifat perasaan xbest bila tahu kawan2 atau family yg lain dah pregnant and pregnant dgn mudahnya. Rasa cam moral down kaw kaw punya, apabila fikir 'smoothnya hidup dia, bertuah' ok jeles lah senang cerita. Dah doa dah agar di hapuskan perasaan iring hati ni tp belum dimakbulkan kot.
Takpalah anggap ni semua dugaan drpd Allah buat hambaNya yang penuh dengan dosa ini.
Next n3 Leen start cerita progress TTC Leen ok. (Huarghhhhh!!! Neva tot my life is hard like dis)
Pssssst psst kadang2 takdir kita kejam kan.
Sent from my iPhone
